Mga kabataang migrante na walang kasama, nakikitang nagtitinda ng kendi sa mga subway sa NYC: ‘Kahihiyan, kasuklam-suklam, hayagang pang-aabuso sa mga bata’
pinagmulan ng imahe：https://nypost.com/2023/10/07/unaccompanied-migrants-kids-are-selling-candy-in-nyc-subways/
Mga batang inabandona, nagtitinda ng kendi sa mga tren ng NYC
Ang mga batang grupo na walang kasama mula sa iba’t ibang panig ng mundo ay nababalot sa kalungkutan at nagtitinda ng mga kendi sa mga tren ng New York City upang maitaguyod ang sarili at matugunan ang kanilang mga pangangailangan.
Sa gitna ng mga pinagdadaanan na suliranin sa lipunan, natuklasan ng isang grupo na kahit maliban sa mga matandang kapitbahay at mga pasyente sa mga ospital, ang mga magkahiwalay na bata ay nagtatrabaho rin upang mabuhay sa pamamagitan ng pagbebenta ng mga kendi. Sa kabila ng kanilang batang edad, may mga hawak silang plastik na supot ng mga paborito, tulad ng M&M, Reese’s, at Hershey’s.
Sila ay inabandona ng kanilang mga magulang, iniwan sa mundo ng mga mabibigat na tungkulin at labis na responsibilidad sa murang edad. Nang walang tunay na bahay, sila ay nakikipagsapalaran sa mga kalye ng New York, kahit na ito ay tuluyang paglabag sa batas ng lungsod. Ang pagbebenta ng kendi sa mga tren ay nagsisilbing mapagkukunan nila ng kita at pag-asa.
Matapos ng ilang panahong pag-aaral sa pagsali ng mga batang ito sa mga alagad ng batas, nabatid na hindi sila nakikipag-kumbinse sa mga pasahero. Bagkus, sila ay nagtatangkang maging lihim at huwag mahalata upang hindi madiskubre ng mga awtoridad. Dahil sa kasawiang-palad, ang mga batang ito ay walang proteksyon mula sa mga asosasyon, at mahalay na tinatapaktapakan ang kanilang karapatan at kaligtasan.
Hindi lamang ito isang banta sa kanilang kaligtasan, ngunit pati sa kalusugan nila. Ang pagbebenta ng mga kendi ay walang garantya ng kalinisan at kaligtasan sa pagsasakatuparan nito. Ngunit dahil sa kalagayan ng mga bata, sila ay walang ibang andas upang kumayod at mabuhay.
Hindi dapat turingan itong isang ordinaryong pangyayari, sapagkat sa likod ng mga malamyang ngiti nila at mga mahulugang boses ay natatago ang mga kuwento ng kawalan ng pagkakataon, pang-aabuso, at pagkawala ng seguridad na karapat-dapat sa isang musmos na tao. Kinakailangan ng agarang aksyon mula sa mga otoridad upang tugunan ang isyung ito at bigyang-proteksyon ang mga batang ito na naghihirap sa kanilang karanasan sa lansangan.
