Mga mambabatas at tagapagtanggol ng mga walang-tahanan, nagtipon upang ipagtanggol ang batas ukol sa Karapatang Magkaroon ng Tirahan sa NYC sa gitna ng krisis sa mga migrante – WABC

pinagmulan ng imahe：https://abc7ny.com/right-to-shelter-migrant-crisis-nyc-homeless/14144857/

Dagdag na Pangangalaga sa Tahanan, Tinukoy ng Mga Aktibista sa NYC Bilang Pangunahing Suliranin ng mga Migranteng Walang Tahanan

New York City – Tinukoy ng mga aktibista sa Mga Nagrerehistrong Botante para sa Lalawigan ng New York ang dagdag na pangangalaga sa tahanan bilang ang pinakamahalagang suliranin na kinahaharap ng mga migranteng walang tahanan sa lungsod.

Sa isang kamakailang pagdinig tungkol sa mga isyu ng krisis sa migrasyon sa New York City, ibinunyag ng mga militanteng grupo na ang pagbibigay ng sapat na pangangalaga sa tahanan sa mga migranteng walang tahanan ay hindi sapat upang malutas ang lumalawak na suliraning ito.

Ayon kay G. Rodriguez, isang tagapagsalita ng samahang nagsusulong ng mga karapatan ng mga migranteng walang tahanan, “sino man ang masangkot sa pangangalagang ito ay binibigyan lamang ng band-aid na solusyon sa kalagayan ng mga migranteng walang tahanan, at hindi ito naghahatid ng tunay na pagbabago.”

Ayon sa huling ulat ng mga autoridad, halos 61,000 mga tao ang naglalakad sa mga kalye ng New York na walang kanilang sariling matitirahan. Ang karamihan sa mga indibidwal na ito ay mga imigrante na nagbabakasakaling makahanap ng mas magandang pamumuhay sa lungsod.

Binanggit ng ilang miyembro ng iringan sa pagdinig na ang mga migranteng ito ay naging biktima ng mga karumaldumal na mga kondisyon sa mga tinutuluyang mga lugar. Ang mga isyu tulad ng sobrang dami ng mga taong naninirahan sa mga emergency shelter, kawalan ng sapat na pagkain at pangangalaga sa kalusugan, at kawalan ng seguridad ay nagpapaigting sa kawalan ng tahanan.

Sa panahong ito ng patuloy na paglapit ng mga eleksyon, tinitiyak nina G. Rodriguez na ang mga grupong aktibista ay patuloy na ipaglalaban ang mga karapatan ng mga migranteng walang tahanan. Iniulat din na naglunsad ang mga grupo ng panawagan para sa mas mahigpit na regulasyon at responsableng pagpopondo mula sa mga lokal na opisyal upang matugunan ang mga suliranin na ito.

Bagaman nagpahayag ang isang humigit-kumulang na 90% ng mga indibidwal na nakinabang sa mga panukalang pangangalaga sa tahanan, nagpatuloy ang mga aktibista sa pagsigaw ng kanilang mga hinaing. Ayon sa kanila, dapat itong mabigyan ng mas mataas na prayoridad ng mga namumuno upang makapagbigay ng pangmatagalang solusyon sa mga migrante at mabigyan sila ng tunay na tahanan.